Αναφορά παραπόνων του κ. Γκέκα Παναγιώτη
Πρώην αντινομάρχου Ν. Σερρών.
Κατοίκου Σερρών.
Συνταξιούχου Φοροτεχνικού.
ΘΕΜΑ: Βεβαιώσεις Ζώνης Πρόσω.
Αξιότιμοι κύριοι.
Είναι δύσκολο να σας μεταφέρω και περιγράψω την πικρία που ένοιωσα αναγιγνώσκοντας την απάντηση που έλαβα με την ανωτέρω αναφερόμενη.
Εκ των υστέρων λοιπόν και εν όψει της κάκιστης αντικειμενικά, όπως καταδεικνύω κατωτέρω εκτιμήσεως του 2000, όπου βασίζετε την θέση σας, διερωτώμαι, τι θέλατε την ανακίνηση μετά 56 χρόνια θέματος παροχής τιμητικής σύνταξης, σ’ αυτούς που υπηρέτησαν στην Κύπρο το 1964, 1967 ή το 1974, χωρίς καν ταυτόχρονα να κάνετε τον κόπο να εγκύψετε στα πραγματικά γεγονότα και συνθήκες της εποχής;
Εμείς ποτέ δεν σας ζητήσαμε τίποτε. Ζούσαμε με τις πατριωτικές μας αναμνήσεις κι όταν γίνονταν κουβέντα για την αγαπημένη μας Κύπρο, που κατέχει ένα μεγάλο μερίδιο της καρδιάς μας, λέγαμε με περηφάνεια:
“ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ” Αναφέρομαι στην πρώτη κατηγορία, δηλαδή σ’ αυτούς που πήγαν στην Κύπρο το 1964 και που τώρα είναι 80/ρηδες, όπως κι εγώ.
Καταρχήν, θα μας αρκούσε ένα απλό, ευτελούς αξίας αναμνηστικό, να το δείχνουμε σ’ αυτούς που τυχόν αμφιβάλλουν πως υπηρετήσαμε στην Κύπρο ή και στα εγγόνια μας, να περηφανεύονται για τον παππού τους, αφού ακόμη-ακόμη ούτε καν πουθενά στο πιστοποιητικό στρατολογικής μας κατάστασης, γίνεται σχετική αναφορά.
Η αδυναμία χορήγησης της βεβαίωσης που ζήτησα με την από 04/08/20 αίτησή μου, σύμφωνα με την από 12/10/20 απάντησή σας, αιτιολογείται με το νεφελώδες επιχείρημα πως, “απ’ τα υποβληθέντα από μέρους μου δικαιολογητικά” – που σημειωτέον ποτέ δεν υπέβαλα και ούτε μου ζητήθηκαν!- “δεν είναι δυνατή η απόδειξη κατά πασίδηλο τρόπο”, ότι συμμετείχα στα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην νήσο Κύπρο το 1964, καθώς “το 506 Τ.Π. στο οποίο υπηρετούσα από 24ης Δεκ. 1962 μέχρι 17ης Νοεμβρίου 1964, δεν συμπεριλαμβάνεται στις Μονάδες που έλαβαν μέρος στα πολεμικά γεγονότα του 1964, όπως αυτές καθορίστηκαν στην ΚΥΑ περί “Καθορισμού Ζωνών Πρόσω ή επιχ/σεων Νήσου Κύπρου”.
Παρακάτω ο κ. Γκέκας αναφέρεται στην αναχώρηση από την Ελλάδα για την Κύπρο, το τρόπο διαβίωσης την τελετή προς τιμήν της Α’ σειράς απολυομένων του τάγματός του.
Επειδή στη σειρά αυτή δεν υπήρχε έφεδρος αξιωματικός η τιμή του αποχαιρετισμού, εκ μέρους των απολυομένων, δόθηκε στον κ. Γκέκα.
Κλείνει η αναφορά παραπόνων με τις ρήσεις:
“Κινήσαμε όλοι μαζί απ’ το Μεγάλο Πεύκο, σαν άλλοι Αργοναύτες, όχι για να ανακαλύψουμε και να φέρουμε πίσω στην Ελλάδα μας το Χρυσόμαλλο Δέρας, μα με έναν ιερότερο σκοπό, που δεν ήταν άλλος, απ’ την “ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ”.
Εξάλλου, τα έφερε η μοίρα εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοιού Covid- 19, να ανήκουμε “δικαιωματικά πλέον”, λόγω της προχωρημένης ηλικίας μας εκ νέου και υπό τελείως πια διαφορετικούς όρους, στις πλέον εκτεθειμένες ομάδες “ΠΡΟΣΩ”.
“ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ”
