ΑρχικήΑΡΧΙΚΗΤο Σάββατο του Λαζάρου στην Ελλάδα

Το Σάββατο του Λαζάρου στην Ελλάδα

Το Σάββατο του Λαζάρου στην Ελλάδα.

Ο Λάζαρος Το “Λαζαροσάββατο”, το Σάββατο δηλαδή πριν από τη Μεγάλη Βδομάδα,

ο λαός γιορτάζει την πρώτη Λαμπρή, την “Έγερση” του φίλου του Χριστού,
του “αγέλαστου” Λάζαρου.

Αγέλαστος Λάζαρος

Ο φόβος και ο τρόμος για όσα γνώρισε στον άλλο κόσμο άφησαν
τόσο βαθιά σημάδια στην ψυχή του Λάζαρου που, λέει η παράδοση,
μετά την Ανάσταση του δε γέλασε παρά μόνο μια φορά.
Είδε κάποιον χωρικό στο παζάρι να κλέβει μια στάμνα και να φεύγει κρυφά.
“Βρε τον ταλαίπωρο, είπε. Για ιδές τον πώς φεύγει με το κλεμμένο σταμνί.
Ξεχνάει ότι κι αυτός είναι ένα κομμάτι χώμα, όπως και το σταμνί.
Το ‘να χώμα κλέβει τ’ άλλο. Μα δεν είναι να γελούν οι πικραμένοι;”
και χαμογέλασε.

ομοίωμα του Λάζαρου Λαζαρικά

Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας για να απεικονίσουν την Ανάσταση του Λάζαρου,
να συμβολίσουν δηλαδή τη Νίκη του Χριστού απέναντι στο θάνατο,
αλλά παράλληλα και για να υποδηλώσουν την ανάσταση της φύσης, έφτιαχναν ένα ομοίωμα του Λάζαρου.
Την παραμονή της γιορτής ή, σε πολλά μέρη, ανήμερα την “πρώτη Λαμπρή”,
τα παιδιά, κρατώντας το “Λάζαρο”, έκαναν τους αγερμούς τους.
Γύριζαν στα σπίτια και τραγουδούσαν τα “λαζαρικά”, για να διηγηθούν την ιστορία του αναστημένου φίλου του Χριστού και να πουν παινέματα στους νοικοκυραίους.
Στην Ήπειρο μάλιστα, στις κτηνοτροφικές περιοχές, χτύπαγαν ταυτόχρονα και μεγαλοκούδουνα.

“Πες μας Λάζαρε τι είδες
εις τον Άδη που επήγες.
Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους,
δώστε μου λίγο νεράκι
να ξεπλύνω το φαρμάκι,
της καρδούλας μου το λέωκαι
μοιρολογώ και κλαίω.
Του χρόνου πάλι να ‘ρθουμε,
με υγεία να σας βρούμε,
και ο νοικοκύρης του σπιτιού
χρόνια πολλά να ζήσει,
να ζήσει χρόνια εκατό
και να τα ξεπεράσει.”

Τα “λαζαρικά” από τόπο σε τόπο έχουν πολλές παραλλαγές.

Στη Στερεά Ελλάδα, τη Μακεδονία και τη Θράκη στο έθιμο έπαιρναν μέρος μόνο κορίτσια, οι “Λαζαρίνες” ή “Λαζαρίτσες“, έτσι έβρισκαν την ευκαιρία
να γίνουν γνωστές και σαν υποψήφιες νύφες.
Για “Λάζαρο” βαστούσαν έναν ξύλινο κόπανο για τα ρούχα, τυλιγμένο με παρδαλά κομμάτια από πανιά, ίδιο μωρό.
Σε άλλα μέρη πάλι έντυναν με χτυπητά πολύχρωμα υφάσματα μια ρόκα,
μια κούκλα, έναν καλαμένιο σταυρό και τα στόλιζαν με κορδέλες και λουλούδια.

Στη Σκύρο έπαιρναν την τρυπητή κουτάλα, “τη σιδεροχουλιάρα“.
Έβαζαν σε κάθε τρύπα και από ένα άσπροπούλι -άσπρη μαργαρίτα-
ένα κόκκινο γαρίφαλο για στόμα και σχημάτιζαν το πρόσωπο.
Έδεναν σταυρωτά πάνω στην κουτάλα ένα ξύλο, για να κάνουν τα χέρια,
της φορούσαν και ένα πουκαμισάκι ή ένα μωρουδίστικο ρούχο και
ο “Λάζαρος” ήταν έτοιμος.

Γύριζαν τα παιδιά από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας και οι νοικοκυρές τους έδιναν αυγά, λεφτά ή ό,τι άλλο είχαν. Πάντα όλοι κάτι έβρισκαν να δώσουν.

Κι όταν θέλαν για κάποιον να πούνε πως ήταν τσιγκούνης έλεγαν:
“Ποτέ του αυγό δεν έδωσε, ούτε τ’ αγίου Λαζάρου!”

Στα Τρίκαλα τα αυγά που συγκέντρωναν οι Λαζαρίνες, οι μητέρες τους τα έβαφαν κόκκινα και τα κρατούσαν σε ξεχωριστό μέρος. Όταν ήθελαν να περιποιηθούν έναν επισκέπτη από αυτά τα αυγά του έδιναν, του Λαζάρου.

Σε μερικά μέρη τη θέση του “Λάζαρου” έπαιρνε ένα καλάθι
στολισμένο με λουλούδια και με πολύχρωμες κορδέλες.

Στην Κρήτη έκαναν έναν ξύλινο σταυρό και τον στόλιζαν με ορμαθούς
από λεμονανθούς και αγριόχορτα με κόκκινα λουλούδια, τις μαχαιρίτσες.

Στην Κύπρο συναντάμε το έθιμο της αναπαράστασης, στην αρχαιότερη μορφή του.
Ο θεός πεθαίνει στην ακμή της νιότης του και αμέσως ανασταίνεται,
όπως ο Άδωνης στους αρχαίους Έλληνες.
Έντυναν ένα παιδί με κίτρινα λουλούδια, έτσι ώστε ούτε το πρόσωπο του δε φαινόταν. Σε κάθε σπίτι που πήγαιναν, όταν άρχιζαν τα άλλα παιδιά να τραγουδούν, ξάπλωνε και υποκρινόταν το νεκρό, όταν όμως έλεγαν το “Λάζαρε δεύρο έξω” σηκωνόταν.

Το Σάββατο του Λαζάρου το ίδιο έθιμο συναντάμε και στην Κω. Το παιδί που αναπαριστούσε το Λάζαρο,
τυλιγμένο σε ένα σεντόνι, ήταν και αυτό στολισμένο με κίτρινα λουλούδια.
Αμοιβή της παρέας για την αναπαράσταση τα αυγά για το δάσκαλο.
Τα πιο μεγάλα παιδιά, οι “πρωτόσχολοι”, έπαιρναν την εικόνα του Λάζαρου,
την έβαζαν πάνω σε μια ειδική κατασκευή που στόλιζαν με δεντρολίβανο
-ήταν, λέει, η Βηθανία, η πατρίδα του- και γύριζαν στις στάνες.
Οι βοσκοί τους φίλευαν αυγά, τυριά και μυζήθρες για τις λαμπρόπιτες.

Λαζαρούδια Λαζαράκια Λαζάρηδες

Για την ψυχή του Λάζαρου οι γυναίκες ζύμωναν ανήμερα το πρωί ειδικά κουλούρια,
τους “λαζάρηδες”, τα “λαζαρούδια” ή και “λαζαράκια”.

“Λάζαρο δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις”
έλεγαν, μια και ο αναστημένος φίλος του Χριστού πίστευαν πως είχε παραγγείλει: “Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει…”

Στα “λαζαράκια” έδιναν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες.
Όσα παιδιά είχε η οικογένεια τόσους “λαζάρηδες” έπλαθαν και στη θέση των ματιών έβαζαν δυο γαρίφαλα.
Στην Κω οι αρραβωνιασμένες θα έφτιαχναν ένα λαζαράκι σε μέγεθος μικρού παιδιού, γεμισμένο με χίλια δυο καλούδια και κεντημένο σχεδόν σαν τις κουλούρες του γάμου,
για να το στείλουν στο γαμπρό.
Τα “λαζαρούδια” πολλές νοικοκυρές τα γέμιζαν με αλεσμένα καρύδια, αμύγδαλα, σύκα, σταφίδες, μέλι, πρόσθεταν πολλά μυρωδικά και τα παιδιά ξετρελλαίνονταν να τα τρώνε ζεστά.

Πηγή για Το Σάββατο του Λαζάρου ο  psterpnis

G. Panseraikos
G. Panseraikoshttps://panseraikos.gr/
www.panseraikos.gr me ena r όπως Γιάνης με ένα ν. Ένα νέο ιστολόγιο στον αέρα που σκοπός του είναι ΟΧΙ να καλύψει το «κενό» αλλά να βάλει ένα λιθαράκι στην πολιτιστική, αθλητική, Life - Hot ενημέρωση. Τα πάντα για Sports, culture, Art, Life, Hot και πολλά άλλα. Σέρρες Μακεδονία Ελλάς Serres Makedonia Ellas GR panserraikos Πανσερραϊκός
Δημοφιλή άρθρα
- Advertisment -

Αγώνες Πανσερραϊκού SL1

2η Αγωνιστική Play Out
Σάββατο 30 Μαρτίου, 2024 15:00
1η Αγωνιστική Play Out
Σάββατο 16 Μαρτίου, 2024 20:00
Πρόγραμμα, αποτελέσματα & βαθμολογία ΕΔΩ.

Τελευταία άρθρα