Μέρος δεύτερο από την ενότητα με τον Ελληνικό Στρατό από το βιβλίο του κ. Γ. Μπαρτζούδη
Στο τέλος του άρθρου υπάρχει σύνδεσμος που οδηγεί στο πρώτο μέρος της παραπάνω ενότητας.
Βέβαια, δεν παύουν να υφίστανται οι δεσμοί του Καπετάνιου με τους «πρώην» Προσκόπους του, ούτε διακόπτεται η μέχρι τώρα δραστηριότητά του: Την 9.1.1913, ο Λοχαγός Κων. Μαζαράκης, που ενεργεί πλέον ως επιτελής στο «Γενικό Στρατηγείο Στρατού Θεσσαλίας», απευθύνεται προς «τον Διοικητήν Τμήματος Προσκόπων Γεώργιον Γιαγκλήν» 91 :
«Εκφράζομεν την πλήρη ευαρέσκειάν μας διά την παρ’ υμών φύλαξιν των [ταρσανάδων] Πατρικίου και Ταχινού και παραγγέλλομεν όπως ταύτα παραδώσητε τω στρατιωτικώ αντιπροσώπω Νιγρίτης προς όν απεστάλησαν αι σχετικαί οδηγίαι επί του αντικειμένου τούτου».
Οι Βούλγαροι όμως, δεν θα αργήσουν να αντιδράσουν δυναμικά. Την 11.1.1913 εγκαθίσταται στη Νιγρίτα ο Λοχαγός Αθανασώφ με τον άριστα εξοπλισμένο λόχο του.
Σε λίγο θα διαμηνύσει ότι στη Νιγρίτα οι διοικητικές Αρχές πρέπει να είναι Βουλγαρικές διότι «κατόπιν της συμμορίας του λοχαγού Γιαγκλή, διήλθε πρώτος ο βουλγαρικός στρατός». Απειλεί μάλιστα ότι εάν «ο ελληνικός στρατός και οι ατίθασοι κάτοικοι» αντισταθούν, οι ανώτεροί του υποσχέθηκαν ότι «θα στείλωσι πυροβολικόν», οπότε «ο αθώος ελληνικός πληθυσμός θα υπέφερε περισσότερον»!
Μεταξύ των Ελλήνων αξιωματούχων ξεσπά οξύτατη διαμάχη, εξαιτίας της εγκατάστασης του βουλγαρικού λόχου. Επεμβαίνει ο Πρίγκιπας Νικόλαος και διατάσσει «εν ανάγκη» να αντικατασταθεί ο Κορδογιάννης, ενώ στέλνει στην πόλη, για περαιτέρω διερεύνηση τον Λοχαγό Μαζαράκη, που φτάνει την 16.1.1913.
Ο Γιαγκλής και όλοι οι Νιγριτινοί του επιφυλάσσουν αποθεωτική υποδοχή.
Το βράδυ της 18.1.1913 εκτυλίσσεται σοβαρό επεισόδιο, το οποίο επισήμως θα εμφανιστεί υποβαθμισμένο και από τις δύο πλευρές:
«Ερρίφθησαν …πυροβολισμοί εντός … Νιγρίτας… Κατά τας μαρτυρίας …των Ελλήνων οι πυροβολισμοί ερρίφθησαν υπό των Βουλγάρων στρατιωτών προς τιμήν της κατά πρώτην φοράν ανυψουμένης βουλγαρικής Σημαίας… Κατά τας μαρτυρίας …των Βουλγάρων οι πυροβολισμοί ερρίφθησαν υπό των Ελλήνων, οίτινες εξηρεθίσθησαν εκ της όψεως της βουλγαρικής Σημαίας».
Από τα Βρασνά όμως ο Λοχαγός Κονταράτος, που ουσιαστικά έχει αναλάβει στρατιωτικός διοικητής Νιγρίτας, αναφέρει ότι «ο βουλγαρικός στρατός προέβη εις πραξικόπημα». Και προσθέτει ότι, σύμφωνα με πληροφορίες «εξ άλλων πηγών» (προφανώς ο Γιαγκλής), «άμα τη ενάρξει των πυροβολισμών, οι κάτοικοι έλαβον τα όπλα και ετέθησαν υπό τας διαταγάς της στρατιωτικής δυνάμεως, αλλά δεν εχρησιμοποιήθησαν».
Ο Κονταράτος θα δείξει αποφασιστικότητα και θα μεταφέρει τους δύο λόχους του στη Νιγρίτα, ενώ θα ενισχυθεί και με άλλους δύο λόχους. Σύντομα όμως αναχωρεί «εις Θεσσαλονίκην διά λόγους υπηρεσίας». Στο κρίσιμο διάστημα (3 έως 16.2.1913) ο αναπληρωτής του Υπολοχαγός Βασιλακόπουλος θα αντιμετωπίσει επανειλημμένως τις «φιλοφρονήσεις» των «συμμάχων».
Παραπομπή για το άρθρο “Μέρος δεύτερο από την ενότητα με τον Ελληνικό Στρατό”.
91. Πάππας-Καπετάν Γιαγλής, ό.π, σ.210
Το σύνδεσμο για το πρώτο μέρος της παραπάνω ενότητας θα το βρείτε ΕΔΩ.
